Een warme zomerdag in Juli. De zon geeft haar mooiste stralen aan de aarde. Het is een prachtige ochtend. Dauwdruppels hangen aan de toppen van de pioenrozen in de tuin. Nog een laatste blik op de klok. Het is tijd om te gaan. Ik voel me rustig en opgewonden tegelijk. Vandaag is het zover. Vandaag zal ons gezin verrijkt worden met de komst van ons derde kind. Onze dochter.
In de deuropening staan twee blonde mannetjes. Ze zwaaien naar ons. Dan rennen ze naar ons toe. Nog een laatste knuffel en kus voordat wij terug zullen keren met in onze armen en hart hun zusje, onze dochter.
Juli 2010. Aan het begin van deze stralende dag lig ik in een ziekenhuisbed met in mijn armen het mooiste en liefste meisje wat ik ooit heb gezien. Door de hoge ramen strelen de zonnestralen haar lieve gezichtje. Ik hoor haar diep zuchten. Ze slaapt. Rustig. Op het ritme van mijn hart beweegt ze.
Juli 2015. In het vroege ochtendlicht kijk ik naar haar. Haar lange blonde haren op een roze kussen. Ze slaapt. Rustig. Op het ritme van het kloppen van haar hart beweegt ze.
Ik kijk om. Ik voel dat ze er staan. Haar grote broers. Ze fluisteren zacht. ‘Is ze al wakker mama’? ‘ Hangen de slingers al beneden’?
Rixt rekt haar uit. Ze doet haar ogen open en springt uit bed. ‘Ik ben jarig, hoera!’
Stralend staat ze voor me. Haar prachtige ogen glimmen van trots. Vijf jaar is ze vandaag. Ze kruipt bij me op schoot en fluistert:’wat een geluk heb ik he mama? Kadootjes, taart, slingers, mooi weer’.. Om er daarna nog aan toe te voegen..’en jullie hebben ook geluk.. dat ik geboren ben’!
